Odpowiedź OFSW na list Pana Prezydenta Tadeusza Truskolaskiego z dn. 26 marca 2024 r.

Warszawa, dnia 3.04.2024 r.

Stowarzyszenie
Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej
ul. Pańska 3, 00-124 Warszawa
forumsztukiwspolczesnej@gmail.com

Szanowny Pan

Tadeusz Truskolaski

Prezydent Miasta Białegostoku

Urząd Miejski w Białymstoku

ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok

Szanowny Panie Prezydencie,

dziękujemy za Pańską odpowiedź na pismo z dnia 22 lutego 2024 oraz list otwarty opublikowany 13 marca b.r.

W odpowiedzi, ponawiamy nasz apel o wszczęcie procedur konkursowych na stanowiska dyrektorskie sześciu miejskich instytucji kultury w Białymstoku. Podkreślamy jednocześnie, że intencją stojącą za naszymi listami nie było i nie jest kwestionowanie kompetencji oraz osiągnięć dotychczasowych dyrektorów i dyrektorek białostockich instytucji. Osoby sprawujące od wielu lat te funkcje niewątpliwie posiadają niezbędne doświadczenie i umiejętności, a często również cenny dorobek artystyczny, którego nie chcemy negować, a które byłyby niewątpliwymi atutami na drodze konkursowej.

To właśnie konkursy są najsprawniejszym sposobem oceny wizji rozwoju i koncepcji programowych czy porównania kompetencji kandydatów na stanowisko dyrektorskie, a jednocześnie są one mechanizmem pozwalającym na legitymizację stanowiska zdobytego zgodnie z zasadami praworządności, konkurencyjności, równości szans i jawności. Tym samym, organizacja konkursów pozwala uniknąć zarzutów o nietransparentność i betonowanie instytucji kultury, w świetle których stawia ich Pana decyzja o powołaniu na kolejne kadencje na długo przed zakończeniem aktualnie trwających, a jednocześnie na chwilę przed wyborami samorządowymi, które mogą (co do zasady) zmienić realia.

Nie możemy nie odnieść się także do faktu, że w swoim piśmie używa pan dorobku zarówno obecnych dyrektorów, jak i dorobku osób podpisanych pod naszym listem do celów politycznych, co przyjęliśmy z przykrością. To utwierdza nas jedynie w przekonaniu o upolitycznieniu procedury nominacyjnej, a brak uczestnictwa przedstawiciela Urzędu Miasta w debacie inicjatywy społecznej HALO BIAŁYSTOK świadczy o ignorowaniu głosu obywatelskiego.

Niemniej deklarujemy, że nasi przedstawiciele spotkają się 8 kwietnia o godzinie 12.00 z Pana zastępcą, Panem Rafałem Rudnickim.

Z wyrazami szacunku, 

Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej

Do wiadomości:

1. Maciej Żywno – Wicemarszałek Senatu RP
2. Bartłomiej Sienkiewicz – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
3. Joanna Scheuring-Wielgus, Sekretarz stanu, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
4. Rafał Rudnicki – wiceprezydent Miasta Białegostoku
5. Edyta Mozyrska – dyrektor Departamentu Kultury, Promocji i Sportu UM w Białymstoku
6. Radni Miasta Białegostoku
7. Kandydaci na Prezydenta Miasta Białegostoku
8. Dyrektorka Hanna Wróblewska, Departament Narodowych Instytucji Kultury MKIDN
9. Dyrektor Piotr Rypson, Departament Dziedzictwa Kulturowego MKiDN
10. Media

Stanowisko w sprawie konkursu na stanowisko kierownicze Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie

Kraków - Warszawa, dnia 16.03.2024

Stowarzyszenie

Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej 

Ul. Pańska 3

00 - 124 Warszawa 

forumsztukiwspolczesnej@gmail.com 

LIST OTWARTY

Prezydent Miasta Krakowa

Jacek Majchrowski

Plac Wszystkich Świętych 3-4

31-004 Kraków

Stanowisko w sprawie konkursu na stanowisko kierownicze Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, którego wynik został upubliczniony w dniu 30 listopada 2023

Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej wyraża zaniepokojenie nieprawidłowościami, które miały miejsce podczas przeprowadzania konkursu na kandydata na stanowisko Dyrektora/Dyrektorki Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie przeprowadzonego na podstawie zarządzenia Nr 2650/2023 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 15 września 2023 r. 

Równocześnie postulujemy o przestrzeganie przejrzystych procedur przeprowadzenia konkursów na stanowiska kierownicze instytucji kultury.

Zgodnie z przepisami Ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej organizator konkursu powinien udostępnić dane dotyczące „warunków organizacyjno-finansowych funkcjonowania instytucji kultury, w tym jej planów finansowych i rzeczowych na okresy po rozstrzygnięciu konkursu […] oraz innych ogólnych informacji na temat działalności instytucji kultury” [Dz. U. 1991 Nr 114 poz. 493, art. 16]. Według naszej wiedzy co najmniej 2 z 5 osób kandydujących spotkały się z trudnościami w pozyskaniu pełnej informacji niezbędnych do przygotowania propozycji konkursowej w tym, planu architektonicznego budynku Galerii po remoncie, planu wystaw na 2024 rok, sprawozdań finansowych czy zgromadzonej kolekcji sztuki. Fakty te w wyraźny sposób dyskryminują kandydatów i kandydatki spoza Krakowa, którzy nie znają lokalnych uwarunkowań i nie mają możliwości upominania się o niezbędne dokumenty bezpośrednio w Urzędzie lub Wydziale Kultury u osób niewskazanych w treści ogłoszenia konkursowego. Wydaje się to o tyle istotne, że komisja konkursowa wskazuje szczegółowość dopracowania autorskiego programu koncepcji organizacyjnej, finansowej i programowej Galerii jako pierwszy argument w swoim uzasadnieniu wyboru właśnie tej osoby.

Zauważone zostały także nieprawidłowości w sporządzeniu protokołu z II posiedzenia Komisji Konkursowej z dnia 29 listopada 2023 roku. Według naszej wiedzy, protokół błędnie podaje godziny w jakich komisja pozostawała w niepełnym składzie. Brak obecności reprezentacji środowiska przy ponad 55% wystąpień uważamy za istotne naruszenie zasad realizacji konkursu. 

Chcemy zwrócić również uwagę, na fakt, że kryteria oceny ustalone na I posiedzeniu Komisji Konkursowej o których mowa jest w protokole z II posiedzenia Komisji Konkursowej powołanej zarządzeniem Nr 3270/2023 nie zostały podane do publicznej wiadomości. O fakcie ich sformułowania dowiadujemy się jedynie z protokołu. 

Długo oczekiwaliśmy na upublicznienie wygranego programu - po naszych bezpośrednich interwencjach u Roberta Piaskowskiego (byłego pełnomocnika Prezydenta m. Krakowa) dopiero dwa miesiące po konkursie pojawił się on na stronach Urzędu Miasta (29.01.2024).

Dodatkowym w naszej opinii nadużyciem, było uczynienie załącznikiem do procedury konkursowej opracowanego przez Miasto Programu dla sztuk wizualnych 2032. Program nie oddaje rzeczywistych potrzeb pola sztuk wizualnych, nie przeszedł on odpowiednich konsultacji społecznych, został jedynie oparty na wytycznych z raportu Małopolskiego Instytutu Kultury. Został zrealizowany pochopnie, bez uwzględnienia rzeczywistych opinii osób artystycznych. Program, stanowiący część strategii polityki kulturalnej miasta Krakowa na kolejne lata, wymusza na przyszłej osobie sprawującej kierownicze stanowisko instytucji jaką jest Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, wykonywanie zadań i obowiązków z obszaru administracji należących do zadań organizatora, obciążając tym samym działalność statutową instytucji, co może skutkować obniżeniem jakości merytorycznej, rozmycie tożsamościowe instytucji jak i obniżeniem wizerunku instytucji na polu międzynarodowym.

Kontrowersyjnym także wydaje się fakt, że osoba, która została wyłoniona w konkursie była zatrudniona na stanowisku kierowniczki Działu Sztuki w instytucji zarządzanej przez tę samą osobę, która pełniła jednocześnie dwa kierownicze stanowiska: w instytucji, której konkurs dotyczył (Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki ) jak i instytucji, w której wyłoniona osoba była zatrudniona (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK), Mało tego, w Komisji Konkursowej przedstawicielką z ramienia załogi Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki była osoba, która niedługo po powołaniu na dyrektorkę osoby wyłonionej w konkursie, została zatrudniona na poprzednie jej zajmowane stanowisko -  kierowniczki Działu Sztuki w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK. Takie następstwa wydarzeń wzbudzają jednoznaczne przypuszczenia o zaistnieniu nieprawidłowości z obszaru konfliktu interesów.

Zapisy ustawy o organizacji konkursów obecnie poddawane są konsultacjom w szerokim środowisku, gdyż konkursy organizowane w oparciu o zapisy aktualnej ustawy często spełniają tylko pozór demokracji nie realizując jej faktycznych założeń. W naszej ocenie, organizacja w pełni przejrzystych i demokratycznych konkursów na stanowiska kierownicze, zgodnych z obecnie obowiązującymi właściwymi ustawami, jest jednak możliwa. Przejrzystość realizacji konkursu możliwa jest naszym zdaniem jedynie wówczas, kiedy w skład Komisji Konkursowej powoływane są ekspertki i eksperci właściwych stowarzyszeń w proporcjach adekwatnych do stosunku osób urzędniczych i przedstawicieli załóg pracowniczych, programy wszystkich kandydatów oraz jasno sformułowane kryteria ich oceny są podane do publicznej wiadomości, a upublicznianie wygranej koncepcji programowej następuje z dniem ogłoszenia wyników konkursu. Procedura konkursowa staje się wówczas oznaką woli organizatora o utrzymanie wysokich standardów i praktyk, czego w przypadku konkursu o jakim mowa, ze smutkiem należy stwierdzić, zabrakło.

 Zauważamy brak otwartości na zmianę ze strony miejskich decydentów oraz ignorancję w stosunku do strony społecznej i lokalnego środowiska. Postulujemy o przestrzeganie przejrzystych procedur przeprowadzenia konkursów oraz włączenie środowisk sztuk wizualnych w procesy decyzyjne w publicznych instytucjach kultury, w tym Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki. Mamy także nadzieję, że w Radach Programowych tych instytucji nie zabraknie kompetentnych osób eksperckich, mających realny wpływ na kształtowanie ich programu.

OBYWATELSKIE FORUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ

Zarząd Stowarzyszenia:

Katarzyna Górna

Antoni Burzyński

w imieniu pozostałych osób członkowskich OFSW:

Paweł Brożyński

Marta Deskur

Agnieszka Kilian

Arkadiusz Półtorak

Marta Romankiv

Artur Tajber

Do wiadomości:

1 - Dyrektorka Katarzyna Olesiak, Wydział Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urząd Miasta Krakowa

2 - Bartłomiej Sienkiewicz, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

3 - Sekretarz stanu Joanna Scheuring-Wielgus, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

4 - Dyrektorka Hanna Wróblewska, Departament Narodowych Instytucji Kultury MKIDN

5 - Dyrektor Piotr Rypson, Departament Dziedzictwa Kulturowego MKiDN

6 - Media

Stanowisko Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej w sprawie zawarcia przez krakowski magistrat nowej umowy na kolejną kadencję z dotychczasową dyrektorką Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK

Warszawa – Kraków, dnia 13.03.2024

Stowarzyszenie
Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej
ul. Pańska 3
00 – 124 Warszawa
forumsztukiwspolczesnej@gmail.com


LIST OTWARTY

Prezydent Miasta Krakowa

Jacek Majchrowski

Plac Wszystkich Świętych 3-4

31 – 004 Kraków

Stanowisko Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej w sprawie zawarcia przez krakowski magistrat nowej umowy na kolejną kadencję z dotychczasową dyrektorką Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK

Informacja udostępniona w grudniu 2023 roku i powtórzona w lutym 2024 przez krakowski magistrat za każdym razem była jednoznaczna: kadencja dyrektorki Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK kończy się w listopadzie 2025 roku. W dniu 7 marca 2024 dowiedzieliśmy się z mediów [cyt. za „Gazetą Wyborczą Kraków”, wydanie elektroniczne], że Maria Anna Potocka podpisała siedmioletnią umowę z krakowskim magistratem 1 marca. Wcześniej kontrakt obowiązywał do listopada 2025 r. Mimo to urząd na przeszło 20 miesięcy przed wygaśnięciem zdecydował się zaoferować dyrektorce MOCAK-u nową umowę. Decyzja zapadła zaledwie na miesiąc przed końcem kadencji prezydenta Jacka Majchrowskiego. Omawianą w przywołanym cytacie decyzję uważamy za skandaliczną. Koncepcja programowa dyrektorki Muzeum nie przeszła nigdy weryfikacji w transparentnym konkursie pomimo licznych zastrzeżeń opinii publicznej. Ponadto, nowy kontrakt – opiewający na maksymalny możliwy okres – podpisano z Marią Anną Potocką niemal w przeddzień wyborów samorządowych, ograniczając tym samym na lata możliwość rewizji polityki Miasta wobec kluczowej dla niego instytucji. Dlatego apelujemy, po pierwsze, o wyjaśnienie motywacji stojącej za podpisaniem nowego kontraktu o jakim mowa; po drugie, o przeprowadzenie w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie audytu, który umożliwi chociaż częściową weryfikację dotychczasowego sposobu zarządzania placówką; po trzecie, o pilną zmianę polityki miasta wobec instytucji i rzetelną organizację konkursu, w którym będzie można skonfrontować różne propozycje programowe i organizacyjne dla krakowskiego Muzeum.

Potrzeba wyjaśnienia powodów i okoliczności rzeczonej decyzji wynika z podanej na łamach „Gazety Wyborczej” informacji, że zawarta umowa opiewa na okres siedmiu lat, pomimo, że termin poprzedniej miał upłynąć dopiero za półtora roku. Uzasadnienie podawane przez magistrat i samą zainteresowaną (zwiększenie wymiaru i zakresu obowiązków) uważamy za nieadekwatne i nieproporcjonalne wobec przedmiotu i skutków decyzji. Zwiększenie czasu pracy z ¾ do pełnego etatu, o którym mówi Maria Anna Potocka, mogło nastąpić poprzez wypowiedzenie zmieniające, względnie aneks do umowy – co jest standardową procedurą w przypadku zmiany warunków dotyczących czasu pracy lub zakresu obowiązków w trakcie trwania umowy. Nie było żadnej potrzeby zawierania nowej umowy i to na maksymalnie możliwy okres.

Należy podkreślić okoliczności omawianego odstępstwa od standardów proceduralnych. Maria Anna Potocka została bowiem mianowana na stanowisko dyrektorki Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK 14 lat temu wbrew protestom i zastrzeżeniom, które to przez cały ten okres są zgłaszane. Warto w tym miejscu przypomnieć, że 25 listopada 2009 roku ogólnopolskie i lokalne środowiska sztuki zwróciły się do prezydenta Jacka Majchrowskiego z listem otwartym, w którym apelowano o rozpisanie otwartego i rozstrzyganego przez ekspertów konkursu na kierownicze stanowisko w nowym muzeum. W czasie spotkania z reprezentującymi nas osobami zrzeszonymi w Komitecie Obywatelskim na rzecz Przejrzystości w Polityce Kulturalnej Krakowa, otrzymaliśmy od prezydenta Jacka Majchrowskiego obietnicę, że taki konkurs zostanie rozpisany. Następnie, w dokumencie wysłanym do KOPPKK pocztą z dnia 20 grudnia 2009 zostaliśmy poinformowani, że wbrew obietnicom zapadła decyzja o powołaniu osoby dyrektorskiej w drodze nominacji. Jednocześnie otrzymaliśmy informację, że po zakończeniu procesu organizacji zgodnie z art.6. ust.3 ustawy o muzeach, konkurs może zostać rozpisany.

Fakt, że konkurs na to stanowisko nie został ogłoszony aż do dnia dzisiejszego – a umowa z dotychczasową osobą piastującą stanowisko kierownicze zawarta została arbitralnie do roku 2031 – uznajemy za wyraz arogancji i sprzeniewierzenie się standardom demokratycznym o które walczymy.

Stosowaną przez Prezydenta Majchrowskiego praktykę obsadzania stanowisk dyrektorskich w sferze kultury oceniamy jednoznacznie negatywnie – jako uznaniową. Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK jest instytucją publiczną. Żądamy zatem weryfikacji zasadności ostatniej umowy z Marią Anną Potocką i podania do wiadomości publicznej wniosków z kontroli. Ponadto żądamy przeprowadzenia niezależnego audytu w instytucji i eksperckiej oceny dotychczasowej działalności MOCAK-u. W demokratycznych krajach elementarną praktyką jest poddawanie instytucji ocenie eksperckiej oraz niezależnemu audytowi. Potrzeba taka pojawia się w szczególności, gdy funkcję dyrektorską sprawuje ta sama osoba przez tak długi okres. Postulat ten przedstawiamy wraz z żądaniem rozpisania konkursu. Niezależny audyt umożliwi zbadanie rzeczywistej sytuacji instytucji, oraz jej potrzeb, stając się jednocześnie punktem odniesienia dla osób stających do konkursu i przygotowujących zakres najpilniejszych działań oraz strategię rozwoju.

W naszym przekonaniu audyt powinien uwzględnić m.in.:

• modele kształtowania programu;
• współpracę z instytucjami kultury w Polsce i zagranicą, w tym przede wszystkim starania podejmowane w celu promowania dorobku środowiska twórców i twórczyń (wizyty studyjne, umowy wydawnicze, koprodukcje wystaw);
• strategie nawiązywania i podtrzymywania współpracy ze środowiskiem twórczym, w tym jakość prowadzonego dialogu;
• jakość reagowania na kryzys wizerunkowy, modele krytycznej analizy przyjętych założeń programowych;
• adekwatność struktury wewnętrznej muzeum, jej poszczególnych działów;
• dbałość o infrastrukturę muzealną i kolekcję;
• jakość komunikacji w instytucji oraz politykę antymobbingową;
• potrzeby pracowników i pracowniczek.

Audyt taki powinien opierać się na pogłębionych i anonimowych wywiadach z osobami zatrudnionymi i współpracującymi. W nowocześnie prowadzonej instytucji zapewnienie najwyższych standardów przestrzegania praw pracowniczych powinno być priorytetem, a potrzeba przeprowadzania takich badań stać się oczywistością. Wnikliwej analizie powinna być poddana możliwość rozwoju osób zatrudnionych oraz możliwości ich awansu.

Wskazując obszary pożądanej kontroli, opieramy się na uwagach o działalności Muzeum, które w debacie publicznej pojawiały się już wielokrotnie. W opinii wielu ekspertów, osób artystycznych, kuratorskich, krytyków i krytyczek sztuki – w tym związanych z Obywatelskim Forum Sztuki Współczesnej – prezentowany w MOCAK-u program wystawienniczy nie spełnia oczekiwanych standardów merytorycznych, a jakość projektów kuratorskich nie przystaje instytucji tej rangi (w efekcie ją obniżając). W środowisku eksperckim, twórczym i naukowym program i stosowane praktyki zarządzania Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK wywołują jednoznaczną krytykę i sprzeciw; wiele przykładów tejże krytyki można znaleźć w pismach branżowych, by nie wspomnieć o publicznie dostępnych komentarzach w mediach i na platformach społecznościowych. Instytucja tak prowadzona nie rezonuje nie tylko z miastem, w którym funkcjonuje, ale także z ogólnopolskim i międzynarodowym obiegiem sztuki oraz współczesnymi praktykami kuratorskimi, wystawienniczymi i instytucjonalnymi.

Wspomniane zastrzeżenia wobec programu i modelu organizacji Muzeum – wysuwane od samego początku działania instytucji – ugruntowują postulat zorganizowania w trybie pilnym konkursu. Pozostawienie MOCAK-u poza jakąkolwiek debatą, którą konkurs zapewnia, prowadzi do skostnienia muzeum. Wobec zmieniających się na świecie paradygmatów prowadzenia instytucji, zwiększenia roli działów edukacyjnych, czy też większego udziału pracowników i pracowniczek w kształtowaniu programu, MOCAK staje się na forum międzynarodowym – a nawet ogólnopolskim – instytucją, która niewiele może wnieść i nie jest autentycznym partnerem.

MOCAK powinien być instytucją, która reaguje na zmieniające się potrzeby środowiska, uaktualnia też swoje założenia programowe. W naszym przekonaniu brak konkursu – a zatem prawdziwej debaty o roli instytucji kultury, przyczynił się de facto do stagnacji i degradacji przestrzeni sztuki, a nawet spowodował migrację wielu artystów i artystek do innych miast.

Podpisanie nowej umowy na kolejne 7 lat, jest niczym innym jak chęcią zabetonowania jedynej instytucji muzealnej w Krakowie, której celem jest rozwój sztuki współczesnej na tle międzynarodowym oraz prezentacja wiodących jej nurtów. Nie ma na to naszej zgody!

OBYWATELSKIE FORUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ

Zarząd Stowarzyszenia:

Katarzyna Górna

Antoni Burzyński

w imieniu pozostałych osób członkowskich OFSW:

Paweł Brożyński

Marta Deskur

Agnieszka Kilian

Arkadiusz Półtorak

Marta Romankiv

Artur Tajber

Do wiadomości:

1 - Dyrektorka Katarzyna Olesiak, Wydział Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urząd Miasta Krakowa
2 - Bartłomiej Sienkiewicz, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
3 - Sekretarz stanu Joanna Scheuring-Wielgus, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
4 - Dyrektorka Hanna Wróblewska, Departament Narodowych Instytucji Kultury MKIDN
5 - Dyrektor Piotr Rypson, Departament Dziedzictwa Kulturowego MKiDN
6 - Media

List otwarty do Prezydenta Miasta Białegostoku w sprawie miejskich instytucji kultury

Stowarzyszenie Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej

ul. Pańska 3
00-124 Warszawa
forumsztukiwspolczesnej[at]gmail.com

Szanowny Pan Tadeusz Truskolaski

Prezydent Miasta Białegostoku

Urząd Miejski w Białymstoku

ul. Słonimska 1

15-950 Białystok

[Link do ogólnodostępnej petycji]

Szanowny Panie Prezydencie,

Jako przedstawiciele stowarzyszenia Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej, które działa na terenie całej Rzeczypospolitej Polskiej zrzeszając osoby prowadzące działalność zawodową w polu sztuki, kształcące się w tym zakresie czy aktywnie wspierające środowisko sztuki współczesnej, z uwagą przyglądamy się doniesieniom prasowym o bezkonkursowym trybie powołania na kolejne kadencje dotychczasowych, wieloletnich dyrektorów i dyrektorek miejskich instytucji kultury w Białymstoku. Decyzje te budzą nasz głęboki niepokój, gdyż stały się faktem medialnym zanim zaopiniowały je środowiska artystyczne, związki zawodowe i przedstawiciele pracowników tych instytucji. Taka kolej rzeczy odbiega od zasad transparentności, praworządności czy równości szans, tak ważnych dla funkcjonowania demokracji i społeczeństwa obywatelskiego w Polsce.

Na prośbę białostockich środowisk kultury, instytucji pozarządowych i twórców niezależnych, w dniu 22 lutego 2024 r. wysłaliśmy do Pana prośbę o oficjalne spotkanie w Urzędzie Miasta, na którym będziemy mogli przedstawić Panu osobiście nasze postulaty związane z organizacją konkursów w białostockich instytucjach kultury. Niestety nie odpowiedział Pan na nasze wezwania, w dalszym ciągu procedując pozakonkursowe powołanie dotychczasowych dyrektorów na kolejne kadencje, co budzi nasz sprzeciw. Wobec braku komunikacji z Pana strony kierujemy do Pana ten list otwarty.

Jesteśmy osobami, dla których kultura i sztuka są istotnymi składnikami życia społecznego. Nie tylko poprawiają jakość życia w mieście, stanowiąc sposób spędzania wolnego czasu, ale przede wszystkim rozwijają nas jako obywateli i obywatelki. To m.in. sztuka i kultura budują wśród mieszkańców Białegostoku postawy obywatelskie, zwiększają ich świadomość społeczną, pozwalają na krytyczny ogląd zastanej rzeczywistości i budują nadzieję na lepszą przyszłość.

Jako świadomi obywatele, wraz z dziesiątkami tysięcy innych osób, wychodziliśmy na ulice protestując przeciwko łamaniu podstaw praworządności, demokracji i niszczeniu dokonań kultury, w tym także przeciwko nieetycznym działaniom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w rządzie PiS. To Minister Piotr Gliński przez ostatnie 8 lat ignorował, a wręcz manifestacyjnie i bezpardonowo niszczył kulturę i sztukę współczesną w kraju, próbując cofnąć jej rozwój o dziesięciolecia. Zawłaszczanie instytucji publicznych i pozakonkursowy tryb powoływania osób na wysokie stanowiska stały się symbolem rządów PiS, którym sprzeciwiła się znaczna część Polaków – w tym także białostoczan, którzy oddawali w kolejnych wyborach swoje głosy na Pana, obdarzając go kredytem zaufania. Niedawne wybory parlamentarne przywróciły wielu osobom nadzieję na powrót do przejrzystych procedur i wysokich standardów przy podejmowaniu tak istotnych decyzji, jak wybór osób kierujących instytucjami publicznymi. Apelujemy, by na poziomie lokalnym wykorzystał Pan tę szansę i dał przykład najlepszych praktyk w tym zakresie, co niewątpliwie stanie się Pana atutem w oczach wyborców przed zbliżającymi się wyborami samorządowymi.

W ostatnich latach byliśmy świadkami niepokojących działań osób zarządzających instytucjami kultury podległymi władzom wojewódzkim, które w efekcie błyskawicznie traciły prestiż, dobry wizerunek oraz kompetentnych i zaangażowanych pracowników. Wszyscy oczekujemy, że w instytucjach podległych Panu Prezydentowi podobne sytuacje nigdy nie będą miały miejsca i że dla Miasta Białystok praworządność, równość szans i transparentność są kwestiami nadrzędnymi.

Mamy świadomość, że procedury konkursowe nie są narzędziem idealnym – dlatego oferujemy naszą pomoc i współpracę przy organizacji jak najbardziej przejrzystych i sprawiedliwych postępowań konkursowych. Tylko bowiem taki tryb wyboru kierownictwa instytucji pozwala na opracowanie jasnych i jawnych kryteriów oceny, porównanie wizji rozwoju instytucji, prezentowanych przez różnych kandydatów i kandydatki, a także motywuje dotychczasowe władze instytucji do wsłuchania się w głos i oczekiwania pracowników i społeczności lokalnej. Nie jest naszą intencją podważanie czy kwestionowanie kompetencji i osiągnięć dotychczasowych dyrektorów i dyrektorek. Niewątpliwie osoby sprawujące te funkcje przez wiele lat, posiadają odpowiednie kompetencje. Jednak o tym, czy dotychczasowi dyrektorzy są faktycznie najlepszymi z możliwych kandydatów na kolejne kadencje, w sposób obiektywny można stwierdzić wyłącznie w trybie konkursowym.

Białystok jako miasto nowoczesne potrzebuje dalszych zmian na lepsze. Warto zacząć od zachowania transparentnych metod wyłaniania osób na kierownicze stanowiska w instytucjach publicznych, które szerząc najważniejsze wartości za pośrednictwem sztuki i kultury, służą społeczeństwu, ale i kształtują wizerunek miasta.

Apelujemy tym samym do Pana o rezygnację z pozakonkursowego trybu powołania dyrektorów i dyrektorek miejskich instytucji kultury i prosimy o spotkanie z naszymi przedstawicielkami i przedstawicielami w Urzędzie Miasta Białegostoku, a w konsekwencji – po odbytych konsultacjach – o wszczęcie procedur konkursowych w związku z kończącymi się kadencjami dyrektorskimi w Białostockim Teatrze Lalek, Galerii im. Sleńdzińskich, Białostockim Ośrodku Kultury, Galerii Arsenał, Domu Kultury Śródmieście oraz Muzeum Wojska. Sami pragnąc dotrzymać najwyższych standardów otwartości i przejrzystości debaty publicznej, o fakcie odbycia i wynikach spotkania z Panem poinformujemy lokalne media po jego zakończeniu.

Do wiadomości:


1. Maciej Żywno - Wicemarszałek Senatu RP
2. Bartłomiej Sienkiewicz - Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
3. Joanna Scheuring-Wielgus, Sekretarz stanu, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
4. Rafał Rudnicki – wiceprezydent Miasta Białegostoku
5. Edyta Mozyrska – dyrektor Departamentu Kultury, Promocji i Sportu UM w Białymstoku
6. Radni Miasta Białegostoku
7. Kandydaci na Prezydenta Miasta Białegostoku
8. Dyrektorka Hanna Wróblewska, Departament Narodowych Instytucji Kultury MKIDN
9. Dyrektor Piotr Rypson, Departament Dziedzictwa Kulturowego MKiDN
10. Media


Z wyrazami szacunku,

Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej

oraz

Przedstawicielki i Przedstawiciele społeczności Białegostoku, w tym:

Iza Tarasewicz, artystka związana z Podlasiem
Agata Awruk, fotografka, stypendystka Prezydenta Miasta Białystok
Paweł Grześ, fotograf, stypendysta Prezydenta Miasta Białystok
Tytus Szabelski-Różniak, artysta, PWSFTviT w Łodzi, mieszkaniec Białegostoku
Joanna Sztrom, Fundacja „Artystyczna Fama”, mieszkanka Białegostoku
Romuald Sztrom, Fundacja „Artystyczna Fama”, mieszkaniec Białegostoku
Alina Wawrzeniuk, nauczycielka, animatorka kultury, mieszkanka Białegostoku
Tomek Pawłowski-Jarmołajew, osoba kuratorska, m. Białegostoku
Paweł Małaszyński, aktor i muzyk zespołu „Cochise”, rodowity białostoczanin
Komisja Zakładowa Ogólnopolskiego Związku Zawodowego „Inicjatywa Pracownicza” przy Białostockim Ośrodku Kultury
Tomasz Wiśniewski, dziennikarz, kulturoznawca, pisarz i filmowiec; członek kilku stowarzyszeń
Komisja Zakładowa Ogólnopolskiego Związku Zawodowego „Inicjatywa Pracownicza” przy Galerii Arsenał w Białymstoku
Magdalena Godlewska-Siwerska, kuratorka, animatorka kultury, dwukrotna laureatka Nagrody Artystycznej Prezydenta Miasta Białegostoku
Marzanna Morozewicz, artystka, profesorka Uniwersytetu w Białymstoku
Karol Radziszewski, artysta ur. w Białymstoku
Katarzyna Łotowska, społeczniczka, laureatka honorowego Wyróżnienia Prezydenta Miasta Białegostoku „Urbi Meritus – zasłużony Miastu”
Post Brothers, krytyk, pisarz, kurator mieszkający na Podlasiu
Dagmara Sowa, Grupa Coincidentia
Paweł Chomczyk, twórca teatralny, profesor Uniwersytetu w Białymstoku
Zarząd Fundacji SocLab
Zarząd Ośrodka Wspierania Organizacji Pozarządowych
Paweł Matyszewski, artysta związany z Białymstokiem Urszula Dąbrowska, dziennikarka, stypendystka Prezydenta Białegostoku w dziedzinie upowszechniania kultury
Joanna Krukowska – fotografka, animatorka kultury, kulturoznawczyni, ur. w Białymstoku
Marek Waszkiel, historyk teatru, profesor Akademii Teatralnej w Białymstoku
Halina Waszkiel, historyczka teatru i dramatu, profesor Akademii Teatralnej w Białymstoku
Małgorzata Tarasewicz-Wosik – technolog teatru, scenograf z Białegostoku
Adrianna Konopka, artystka urodzona w Białymstoku
Krzysztof Kiziewicz – twórca
Ewa Tatar, kuratorka, stypendystka Prezydenta Miasta Białystok
Aleksy Wójtowicz – historyk, krytyk sztuki, redaktor Magazynu Szum
Paweł Żukowski, artysta wizualny
Xawery Deskur, artysta wizualny
Dominik Podsiadły – twórca
Magdalena Komornicka, kuratorka
Romuald Demidenko, kurator
Joanna Kiliszek – historyczka sztuki, menedżerka i kuratorka
Michał Łukaszuk, kurator, stypendysta Prezydenta Miasta Białystok
Mariusz Rajkiewicz, odbiorca sztuki
Adam Woronowicz, aktor, rodowity białostoczanin
Jakub Świercz, informatyk, białostoczanin, odbiorca kultury
Tomasz Kudaszewicz, fotograf, białostoczanin
Dorota Konopka – socjolożka adiunkt Szkoły Głównej Handlowej, mieszkanka Białegostoku
Katarzyna Winiarska, animatorka kultury, Teatr w stodole w Teremiskach
Katarzyna Leszczyńska, tłumaczka, prezeska Stowarzyszenia na Rzecz Dialogu Tropinka w Narewce
Katarzyna Herman, aktorka, rodowita białostoczanka
Anna Makowska, producentka, kuratorka
Agata Balcerzak, producentka
Bartosz Bielenia, aktor, rodowity białostoczanin,
Antoni Burzyński, kurator, członek zarządu OFSW
Mateusz Tymura – prezes Fundacji Teatr Latarnia
Zofia Reznik – badaczka sztuki, kuratorka Joanna Łępicka – poetka
Urszula Komsta – Dyrektorka Zespołu Kin Helios, odbiorca sztuki
Małgorzata Kowalczuk, odbiorczyni sztuki
Joanna Troc – aktorka, prezeska Fundacji Teatr Czrevo
Paweł Sakowicz – choreograf ur. w Białymstoku
Łukasz Radziszewski, artysta, menadżer kultury urodzony w Białymstoku
Ika Sienkiewicz-Nowacka – kuratorka, Dział Rezydencji Artystycznych CSW Zamek Ujazdowski
Natalia Sakowicz – artystka teatru ożywionej formy
Jędrzej Dondziło – animator kultury, laureat Nagrody Artystycznej Prezydenta Miasta Białegostoku, stypendysta Prezydenta Miasta Białystok, prezes Stowarzyszenia Pogotowie Kulturalno - Społeczne

Zaproszenie na walne spotkanie OFSW w październiku

W dniu 7 października (sobota) o godz. 12.00 odbędzie się walne zebranie Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej. Spotkanie będzie miało miejsce w siedzibie MSN przy ul. Pańskiej 3.

Zapraszamy do uczestnictwa w spotkaniu artystki i artystów, twórców i twórczynie, pracownice i pracowników kultury. Będziemy dyskutować o celach i oczekiwaniach wobec naszego stowarzyszenia, określać zakres i sposoby działania oraz dzielić się pracą nad różnymi obszarami, które uznamy za ważne dla naszego środowiska. Każda i każdy jest ważny dla naszego stowarzyszenia. Chcemy stworzyć funkcjonalną organizację, która będzie reprezentować współczesnych twórców i twórczynie. Dlatego tak ważne jest, aby jak najwięcej z nas wzięło udział w pracach nad kształtem OFSW.

Jest również możliwość wzięcia udziału w spotkaniu online!
Kontakt forumsztukiwspolczesnej[at]gmail.com


Serdecznie zapraszamy!

OFSW na konferencji "Mamy pomysł na Polskę!" – zapraszamy!

Mamy pomysł na Polskę! 29.09.2023 r., Warszawa

Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych OFOP, Fundacja im. Stefana Batorego, Mamprawowiedziec.pl Stowarzyszenie61 oraz Inicjatywa “Nasz Rzecznik” organizują wydarzenie “Mamy pomysł na Polskę!” (29.09.2023 r.).

W szerokim gronie organizacji społecznych, od wielu miesięcy pracujemy nad konkretnymi propozycjami, w jakim kierunku powinno zmierzać państwo i społeczeństwo. Zależy nam na naprawie Polski w określonych obszarach życia społecznego i mamy na to gotowe rozwiązania. Dajemy konkretne odpowiedzi na problemy, które wywołują w społeczeństwie lęki, frustrację i rozczarowanie.

W znacznej części obszarów rozwiązania te są jedynymi kompleksowymi propozycjami, które funkcjonują w przestrzeni publicznej – nie wyobrażamy sobie sytuacji, żeby nie wzięto ich pod uwagę przed wyborami i po wyborach.

W ostatnich latach naznaczonych globalnymi kryzysami i głębokim podziałem społeczeństwa to właśnie organizacje i społeczeństwo obywatelskie stawało na pierwszej linii frontu, aby bronić dobra wspólnego – demokracji, praworządności, praw człowieka, sprawiedliwości, przyrody. I to właśnie na tych fundamentach chcemy budować lepsze i bezpieczniejsze państwo.

Mamy nadzieję i wierzymy, że zmiana jest możliwa. Potrzebujemy przestrzeni do współpracy i dialogu, aby móc skutecznie działać – wspólnie i na rzecz wspólnego dobra. I taką właśnie przestrzeń stworzymy podczas wydarzenia “Mamy pomysł na Polskę”.

29 września zostaną przedstawione Propozycje obywatelskie dla Polski przygotowane przez organizacje społeczne. Będzie także przestrzeń do zabrania głosu dla przedstawicieli i przedstawicielek Komitetów Wyborczych na temat prezentowanych rozwiązań.

W wydarzeniu wezmą udział przedstawiciele i przedstawicielki społeczeństwa obywatelskiego z następujących dziedzin:

• Praworządność – Niezależne sądownictwo – Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia”
• Praworządność – Trybunał Konstytucyjny – Fundacja im. Stefana Batorego
• Praworządność – Niezależna prokuratura – Stowarzyszenie Prokuratorów Lex Super Omnia
• Edukacja – Sieć Organizacji Społecznych dla Edukacji
• Klimat – ClientEarth – Prawnicy dla Ziemi
• Prawa kobiet – Fundacja na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny FEDERA i Feminoteka
• Prawa uczniów i uczennic – Stowarzyszenie Umarłych Statutów
• Migracja i integracja – Polskie Forum Migracyjne
• Media publiczne – Społeczny Zespół Ekspertów przygotowujący nowe prawo medialne dotyczące mediów publicznych
• Kultura: muzea – Zespół do spraw reformy muzeów, afiliowany przy Komitecie Narodowym ICOM Polska
• Kultura: uregulowanie statusu artystki zawodowej i artysty zawodowego – Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej
• Samorząd terytorialny – Fundacja im. Stefana Batorego
• Prawa osób LGBT+ – Kampania Przeciw Homofobii
• Społeczeństwo obywatelskie – Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych, Forum Darczyńców w Polsce
• Prawa osób z niepełnosprawnościami i opiekunek/ów – Inicjatywa “Nasz Rzecznik”
• Jawność – Sieć Obywatelska WatchDog Polska
• Kontrola służb – Fundacja Panoptykon

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O PROPOZYCJACH OBYWATELSKICH DLA POLSKI

PROGRAM:

12:00 - 12:20

Konwencja organizacji pozarządowych – Mamy pomysł na Polskę!

Prezentacja Propozycji obywatelskich dla Polski przygotowanych przez zorganizowane społeczeństwo obywatelskie

12:20 - 12:30

Mamy prawo wiedzieć

Podsumowanie pytań zadanych osobom kandydującym w wyborach 2023 poprzez serwis Mamprawowiedziec.pl i napływających na nie odpowiedzi

12:30–13:30

Deklaracje współpracy polityków i polityczek z organizacjami

Podsumowanie pierwszej części spotkania i Dialogów stolikowych

Wypowiedzi Przedstawicielek i Przedstawicieli organizacji społecznych

Wypowiedzi Przedstawicielek i Przedstawicieli Komitetów Wyborczych na temat współpracy i propozycji obywatelskich przygotowanych przez organizacje społeczne

Wypowiedzi 10 minutowe na temat przeprowadzonych rozmów, wrażenia, wnioski, informacja zwrotna i deklaracja współpracy oraz przyjęcia proponowanych rozwiązań

13:30–14:00

Lunch i rozmowy kuluarowe

14:00–16:30

Dobre prawo dla zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego*

14:00–14:30 – Uprośćmy działalność społeczną!

Prezentacja głównych rezultatów, narzędzi pracy, wniosków i rekomendacji do dalszego działania płynących z projektu pn. „Dobre prawo dla organizacji społecznych – myśl centralnie, działaj lokalnie” (Tomasz Pawłowski – Fundacja trzeci.org, Rafał Dymek – Polska Fundacja im. Roberta Schumana)

14:30–15:30

Dyskusja: „Pomiędzy teorią a praktyką. Jak skutecznie działać na rzecz dobrego prawa dla organizacji pozarządowych?”

Dyskusja wokół wydanych we wrześniu 2023 r. publikacji „Na rzecz organizacji. W trosce o dobre prawo dla organizacji pozarządowych w Polsce” oraz „W poszukiwaniu perpetuum mobile. Dobre prawo dla trzeciego sektora” (rozmówcy: Piotr Frączak, Łukasz Gorczyński – OFOP, Magdalena Szafranek, Szymon Wójcik - Uniwersytet Warszawski, moderacja: Adela Gąsiorowska – Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich)

15:30–16:30

W kierunku rozwiązań systemowych

Co dalej z ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie? Rekomendacje i stan prac nad społecznym projektem nowelizacji ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Tomasz Schimanek – Stowarzyszenie Dialog Społeczny)

Czy potrzebujemy Kodeksu NGO? Przedstawienie kluczowych tez z ekspertyzy prawnej dotyczącej postulatu zebrania regulacji prawa organizacji pozarządowych w jednym akcie prawnym – ustawie, której celem i przedmiotem miałoby być ujęcie całości lub większości prawa ngo, stając się dla tego przedmiotu regulacji normatywnych aktem podstawowym (Przemysław Żak – Pajączkowska i Wspólnicy Kancelaria Prawna Sp.k.)

Gwarancje bezpieczeństwa prawno-podatkowego dla organizacji pozarządowych (Julia Kluczyńska – Forum Darczyńców w Polsce)

Pytania i dyskusja (Rafał Kowalski – OFOP, ngo.pl)

*Projekt realizowany jest z dotacji programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Funduszy EOG.

ZAPISZ SIĘ NA WYDARZENIE

Patronat medialny:

rp.pl, tok.fm, ngo.pl

Oświadczenie w sprawie filmu Agnieszki Holland „Zielona Granica”

Zielona granica, reż. Agnieszka Holland, 2023, fot. Agata Kubis/materiały prasowe

W przeciwieństwie do ministrów RP, którzy wypowiadają się na temat filmu Agnieszki Holland, część z nas film widziała, wszyscy zgadzamy się z jego przesłaniem. Słowa ministra Ziobry i ministra Błaszczaka dowodzą jednego – nie są oni w stanie zrozumieć mechanizmów działania zła. To oni w pierwszym rzędzie powinni obejrzeć Zieloną granicę, aby zrozumieć, czym może być człowieczeństwo, na czym polega ludzka godność i jak można złamać morale funkcjonariuszy władzy. Mamy na myśli słowa ministra Błaszczaka o „uderzeniu w morale strażników granicznych, żołnierzy i policjantów” i „haniebny atak wymierzony w podstawowe elementy bezpieczeństwa RP” oraz absurdalny hejt ministra Ziobry – przypominamy: „W III Rzeszy Niemcy produkowali propagandowe filmy pokazujące Polaków jako bandytów i morderców. Dziś mają od tego Agnieszkę Holland”, który wyczerpuje znamiona czynu karalnego (art. 216 § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności, albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności).

Jako środowisko twórcze protestujemy przeciwko przyznawaniu sobie przez polityków roli krytyków sztuki. Wpływa to realnie na wolność słowa, wolność twórczości i odbiór dzieła przez publiczność.

Zielona granica to porażający siłą ekspresji traktat o moralności w sytuacji ekstremalnej, granicznej (!). Film, który równie dobrze mógłby być filmem dokumentalnym. Każda scena, wyważona emocjonalnie, pokazuje rozterki, wahania i ludzkie słabości. Nie przerysowuje zachowań funkcjonariuszy, ani nie pokazuje fikcyjnych sytuacji przemocy. Bezpieczeństwo RP nie polega na przerzucaniu ciężarnych kobiet za druty żyletkowe, a takie sytuacje miały miejsce. To czyni z filmu Holland portret społeczeństwa w prawicowym reżimie, opartym na kłamstwie i propagandzie oraz – co najważniejsze – jego ofiar. Jest to swego rodzaju pomnik tych lat, w których przyszło nam żyć, a których najważniejszym doświadczeniem pokoleniowym stał się kryzys uchodźczy na granicy polsko-białoruskiej. Okazało się bowiem, że to właśnie ten kryzys obnażył głupotę, brak moralnych standardów oraz – w efekcie – okrucieństwo i odczłowieczenie organów władzy oraz jej funkcjonariuszy. Władimir Putin liczył na tą głupotę i się nie przeliczył.

Zielona granica pokazuje konsekwencje tego stanu rzeczy – ludzkie cierpienie i niewyobrażalny dramat ludzi poddanych doświadczeniom skrajnym. Przypominamy jednocześnie, że film jest oparty na faktach, pogłębiony wielomiesięcznym badaniem sytuacji na granicy, produkowany z pełną wiedzy o wywózkach, łapankach i push-backach, o upokorzeniach i rasistowskich wyzwiskach. Zielona granica pokazuje całe spektrum przemocy. Oraz dramat tych, którzy starają się zachować człowieczeństwo mimo wszystko. Mamy nadzieję, że za łamanie fundamentalnych praw człowieka odpowiedzialni ministrowie zostaną pociągnięci do odpowiedzialności.

Wzywamy do natychmiastowej zmiany polityki uchodźczej na granicy polskiej. Panie Ministrze Ziobro, wzywamy do przeprosin autorki wybitnego filmu pokazującego prawdę o przemocy i odczłowieczenia służb. Agnieszka Holland jedynie pokazała w swoim filmie zło, jakie Pan wygenerował swoimi decyzjami, atmosferą przyzwolenia na przemoc i rasizm.

Oświadczenie zostało opublikowane na łamach Gazety Wyborczej 26 września 2023 roku.

Uwagi do projektu Ustawy o Artystach Zawodowych.

Proponowane zmiany dotyczą rządowego projektu Ustawy o Artystach Zawodowych. Poniższe uwagi dotyczą zmian, które gwarantowałby unikanie nacisków politycznych oraz arbitralnego wykluczania niepoprawnych artystów oraz dominacji stowarzyszeń artystycznych o kłopotliwej reprezentatywności.

Proponowane konkretne zmiany do projektu Ustawy

1. Polska Izba Artystek i Artystów - Postulujemy zmianę nazwy proponowanej w proj. Ustawy instytucji z „Polska Izba Artystów” na „Polska Izba Artystek i Artystów”, utworzenie obok „Karty Artysty Zawodowego”, „Karty Artystki Zawodowej” oraz wprowadzenie feminatywów przy nazwach zawodów.
   
   
2. Gwarancja parytetu płci w Radzie i wśród dyrekcji Izby. Artystki stanowią ponad połowę osób pracujących w zawodach twórczych. W związku z tym, parytet płci powinien być zagwarantowany przy ustalaniu składu Rady Izby oraz jej dyrekcji: dla przykładu, poprzez wprowadzenie rotacyjnej dyrekcji, w której Izba jest wymiennie zarządzana przez dwie osoby, które w okresie dwuletnim wymieniają się funkcjami Dyrektorki i Dyrektora oraz jej/jego zastępczyni lub zastępcy.
   
   
3. Gwarancje wolności ekspresji artystycznej. Postulujemy wpisanie w ustrój Izby – a nie wyłącznie w preambułę Ustawy – konieczności zagwarantowania dostępu do systemu ubezpieczeń artystycznych wszystkim osobom zajmującym się zawodowo sztuką, niezależnie od ich przekonań politycznych, subiektywnej oceny jakości ich twórczości czy rodzaju wykonywanej twórczości. Nieprzestrzeganie tej zasady może wiązać się z odwołaniem Dyrektora oraz Rady Izby.
   
   
4. Podkreślenie socjalnego wymiaru Izby. Proponujemy zdefiniowanie funkcji Izby jako wyłącznie socjalnej wraz z gwarancją wpisaną w jej ustrój, która dotyczyłaby wyłączenia z jej kompetencji poza-socjalnego wsparcia finansowego artystek i artystów, tj. niemożności przyznawania przez Izbę stypendiów, grantów, konkursów czy innych aktywności związanych z oceną jakości artystycznej bądź merytorycznej działalności środowiska twórczego. Jednocześnie funkcja socjalna nie wyklucza możliwości prowadzenia badań monitorujących sytuację bytową artystek i artystów  oraz społecznego kontekstu działalności artystycznej.
   
   
5. Rezygnacja z wydawania Karty Artysty Zawodowego/ Karty Artystki Zawodowej. Nie da się w naszym systemie politycznym zagwarantować, że posiadanie karty będzie dotyczyć jedynie kwestii związanych z ubezpieczeniami Istnieje realna obawa, iż będzie stosowana do reglamentacji dostępu do współpracy z instytucjami czy ograniczeń w korzystaniu z programów stypendialnych, pracowni etc. System może działać bez karty.
   
   
6. Demokratyzacja Rady Izby. Mając na uwadze troskę o demokratyzację składu Rady Izby i zagwarantowanie jej niezależności od czynników politycznych teraz i w przyszłości, wnioskujemy o zmniejszenie liczby osób członkowskich Rady Izby wybieranych przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z 5 osób do 2. Proponujemy wprowadzenie zasady, wedle której jedna organizacja może nominować maksymalnie jedną osobę kandydującą do Rady Izby, jak i wpisanie w parytetu płci w składzie Rady Izby oraz wśród Dyrekcji Izby. Postulujemy, aby wybór składu Rady Izby odbywał się w powszechnym głosowaniu wszystkich organizacji reprezentatywnych – bez względu na ich wielkość i liczebność. Projekt Ustawy w obecnym brzmieniu zakłada demokratyczny wybór zaledwie 7 osób na 21 w składzie Rady. Powyższa refleksja skutkuje propozycją wykreślenia Art. 8. p. 1 1) oraz zmianą w Art. 8. p. 1. o następującym brzmieniu: „14 wybieranych jest w głosowaniu przez przedstawicieli wszystkich organizacji reprezentatywnych”.
   
   
7. Ograniczenie arbitralnych kontroli. Rada Izby wedle projektu Ustawy ma posiadać bardzo rozwinięte zdolności kontrolowania organizacji reprezentatywnych, co może prowadzić do utrudnienia ich działalności za pomocą nieuzasadnionych i uporczywych kontroli. Proponujemy ścisłe określenie przypadków, w których kontrola może zostać przeprowadzona oraz procedur, które ograniczą arbitralność Rady. Każda kontrola powinna być przeprowadzana jedynie w przypadkach uzasadnionych podejrzeń, że dana organizacja nie stosuje się do zapisów Ustawy, takich jak: nieprzyznawanie statusu osobom uprawnionym, przyznawanie statusu osobom nie zajmującym się profesjonalnie twórczością czy też niewywiązywanie się ze zobowiązania do terminowego rozpatrywania spraw. Kontrola powinna być poprzedzona pisemnym wezwaniem do wyjaśnienia wątpliwości, na które organizacja może odpowiedzieć w terminie 30 dni. Rada może następnie wezwać organizację do działań naprawczych oraz pisemnego przedstawienia raportu z tych działań w terminie 30 dni. Dopiero niewywiązanie się z tych obowiązków powinno skutkować kontrolą – tak jak jest to opisane w projekcie Ustawy.
   
   
8. Ograniczenie przywileju dużych organizacji branżowych. Nasze szczególne zaniepokojenie wzbudza nieuzasadnione uprzywilejowanie organizacji najliczniejszych oraz arbitralność definiowania progu liczebności, która jest ustalana odgórną decyzją ministra (poprzez rozporządzenie). Brak jest jakichkolwiek merytorycznych przesłanek do ustalenia tej liczby w wysokości 5000 osób – zwłaszcza mając na uwadze fakt, że szacowany rozmiar niektórych środowisk (dla przykładu teatru, filmu, literatury czy twórczości ludowej) jest mniejszy niż wzmiankowane 5000 osób. Proponowane w projekcie Ustawy uprzywilejowanie najliczniejszych organizacji kosztem organizacji mniejszych, których rozmiar wynika ze specyfiki środowiskowej uważamy za działanie niesprawiedliwe i działające na szkodę zarówno poszczególnych zawodów, jak i całego środowiska twórczego. Odgórne ustalanie liczebności w obecnym kształcie projektu Ustawy wydaje się być korzystne wyłącznie dla dużych Organizacji Zbiorowego Zarządzania, które z racji na zaistniały konflikt interesów z Polską Izbą Artystek i Artystów nie powinny mieć dostępu do zarządzania Izbą. Wspomniany konflikt zasadza się na ustaleniach podziału opłaty reprograficznej – jak dowiodły tego konsultacje ws. obecnie procedowanej ustawy, duże OZZ dążą do zwiększenia swojego udziału w środkach pochodzących  z tej opłaty. Jest to działanie na szkodę Izby, której zadaniem jest reprezentowanie wszystkich twórczyń i twórców, w tym osób mniej zamożnych, których jest zdecydowana większość (wedle raportu “Policzone i policzeni” wśród artystów i artystek jedynie 6,85% to osoby zamożne).
   
   
9. Wspieranie artystycznej samoorganizacji. System w ramach projektu Ustawy powinien uwzględniać zachęty ku samoorganizacji artystycznej – także w postaci darmowej pomocy prawnej dla podmiotów chcących się stowarzyszyć oraz mikrograntów celowych, które ułatwiałyby wynajem siedziby oraz pokrycie kosztów księgowości. Za szczególnie szkodliwy uznajemy zapis – „Organizacja może wystąpić z wnioskiem nie wcześniej niż po 2 latach od uzyskania wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego”. Oznacza on de facto utratę możliwości wejścia do systemu potencjalnym nowym organizacjom chcącym reprezentować m.in. zawody dotąd niezrzeszone, co działa na szkodę interesu tych środowisk, jak i powoduje umacnianie organizacji większych i starszych. Postulujemy wykreślenie tego punktu bądź radykalne skrócenie czasu do sześciu miesięcy, po którym organizacja może składać wniosek do Izby. Prócz tej kwestii, uszczegółowione powinny zostać inne zasady wchodzenia do systemu nowych podmiotów zrzeszających – obecne w projekcie Ustawy zapisy są niewystarczające, także ze względu na to, że opierać mają się na podstawie deklaracji artystek i artystów, które mają do dyspozycji pulę już zalegalizowanych organizacji.
   
   
10. Wprowadzenie elementów partycypacji. Postulujemy wprowadzenie partycypacji przy ustalaniu listy czynności charakterystycznych dla danych zawodów. Czynności wskazujące na zawodowy charakter określonych działań powinny być ściśle konsultowane z organizacjami reprezentatywnymi dla danych zawodów (Rada Izby nie jest reprezentatywna dla wszystkich zawodów, których jest o wiele więcej niż osób w radzie). Zasady oparte na partycypacji powinny być także wprowadzone przy ustalaniu listy zawodów artystycznych wraz z procedurami dotyczącymi tego, jak osoby zajmujące się twórczością w zawodach do tej pory nieujętych w rozporządzeniu mogą doprowadzić do wpisania swoich zawodów na listę zawodów artystycznych. Obecnie wedle zapisów Ustawy, ta kwestia ma być  ustalane odgórnie przez ministra w osobnym rozporządzeniu.
    
    
11. Przejrzystość ustalania listy organizacji reprezentatywnych.  Zgodnie z powszechną regułą prawną mówiącą o tym, że prawo nie działa wstecz, również reprezentatywność organizacji nigdy nie powinna być ustalana wstecz, wbrew zapisowi widniejącemu w obecnym projekcie Ustawy. Postulujemy, aby reprezentatywność organizacji była  określana perspektywicznie – na okres roku, na podstawie statystyk reprezentatywności za rok przeszły. Uszczegółowieniu powinny ulec także zasady wchodzenia do systemu nowych organizacji, ponieważ w świetle projektu Ustawy reprezentatywność ustalana ma być na podstawie deklaracji artystek i artystów , mających do dyspozycji jedynie organizacje już reprezentatywne. Postulujemy, aby zostały ustalone granice reprezentatywności za dany rok dla poszczególnych zawodów. Reprezentatywność danej organizacji powinna być  ustalana przez Izbę warunkowo na podstawie deklaracji o spodziewanej liczbie artystek i artystów , które dana organizacja będzie reprezentować i zostanie potwierdzona w terminie 3 miesięcy na podstawie faktycznych deklaracji.
    
    
12. Wsparcie dla artystek i artystów opiekujących się dziećmi. Postulujemy wprowadzenie ułatwień przy przechodzeniu na urlopy rodzicielskie artystek i artystów. Powinno być to umożliwione od razu po wejściu do systemu w pełnym wymiarze zasiłku. Ten postulat jest szczególnie istotny w pierwszym roku funkcjonowania nowego systemu i znacząco ułatwi decyzję osobom, które do tej pory nie miały takiej możliwości. Postulujemy również wprowadzenie systemu stypendialnego dla artystek i artystów  zajmujących się opieką nad dziećmi, w tym: specjalnych zasiłków dla osób chcących wrócić do zawodu artystycznego po okresie opieki nad dziećmi. Nadto postulujemy podjęcie działań mających na celu zapewnienie wsparcia w opiece nad dziećmi dla osób zajmujących się zawodowo sztuką (poprzez m.in. budowę oraz prowadzenie żłobków i przedszkoli we współpracy z samorządami terytorialnymi i wyższymi szkołami artystycznymi).
    
    
13. Kwestie emerytalne. Z całą mocą żądamy podjęcia radykalnych kroków mających na celu przeciwdziałanie nędzy artystek i artystów, które przez ostatnie 30 lat często pracowały poza systemem ubezpieczeń społecznych i emerytalnych. Ten problem wymaga działań systemowych w ramach sprawiedliwego państwa i współżycia, takich jak możliwość wstecznego uregulowania opłat do systemu ubezpieczeń emerytalnych na zasadach określanych przez status artystek i artystów, stworzenie systemu minimalnych emerytur branżowych opłacanych z Funduszu wsparcia, a docelowo systemu emerytur obywatelskich.
     
14. Określenie zasad panujących w okresie przejściowym. Pragniemy zwrócić uwagę, że w projekcie Ustawy obecnie nie ma żadnych reguł określających zasady obowiązujące w okresie przejściowym. Jest to szczególnie istotne dlatego, że system jest zbudowany na zasadzie samozwrotnej legitymizacji – Dyrektor wybierany jest przez Radę, która wybierana jest przez organizacje reprezentatywne, których to reprezentatywność jest ustalana przez Dyrektora Izby.